سلام،
نه دیگه فایده نداره، اینجوری فقط کل قضیه لوث میشه...فقط همین. هر کی میاد یه نگاهی می‌ندازه می‌ره. نه مدیریتی نه هیچی...
تصمیم قاطع گرفتم که با همکاری دوستم، یک سایت راه بندازیم و مثل Gnosticweb با نظم و ترتیب و دست باز کار رو ادامه بدیم...در واقع شروع کنیم به نوعی...
این وسط نکته‌ای که می‌خوام متذکر بشم اینه که کسانی که به این مطالب علاقمند هستند و یا فکر می‌کنند که ممکنه علاقمند بشن، وقتی میان اینجا، حتما حتما آدرس ایمیلشون رو توی کامنتها بگذارن تا من اونها رو داخل لیستم قرار بدم و به محض قابل استفاده شدن سایت، با ایمیل بهشون اطلاع بدم. خیلی حیفه که افراد متفرق بشن. همچنین ممکنه بخواهیم یه جلساتی با هم داشته باشیم.
عجالتا هفته پنجم خروج و هفته‌های سوم تا پنجم خوشناسی رو هم گذاشتم تو وبلاگ. دوباره یادآوری می‌کنم که ترجمه کل دوره خودشناسی تو وبلاگ دوستم هستُ منتها به صورت HTML.
تا بعد.
من خیلی علاقمندم راجع به این موضوع بیشتر بدونم. ممنون میشم راهنماییم کنین
راهنمایی های لازم در همین وبلاگ و در قالب دوره‌های آموزشی ارائه میشه. پیشنهاد می‌کنم که دوره خودشناسی یا خروج سماوی رو از همین وبلاگ و به صورت هفته به هفته دانلود و به آموزشها و تمرینهای اون توجه کنید. مطمئن باشید که شگفت زده خواهید شد...
هر سوالی هم که داشتید با من و از طریق همین وبلاگ مطرح کنیدُ خوشحال میشم اگه کمکی از دستم بر بیاد.
۹ روز پیش اتفاق افتاد
خبر نه عشقی بود نه جنایی...
غمگین بود مثل خودم:
«لب تاپ را دزد برد!»
همه شعرهایم، داستان هایم، مقاله هایم، رمان نیمه تمامم، مطالب شماره ۲ مجله و... به همراه لب تاپ نابود شد
۸ سال زندگی ام
سه کتاب آماده چاپم
تقصیر خودم بود که هیچ کپی از هیچ چیز نگرفتم
تقصیر بودم که زندگی ام فقط یک چیز داشت
که فقط یک چیز برایم مانده بود:
ادبیات
که نابود شد!!
الان نه می خواهم دیگر خودکشی کنم
نه بروم سراغ زندگی معمولی...
فقط نیاز به کمک دوستانم دارم
جز شعرها و مقالاتی که در خود وبلاگم و آرشیوش هست و کتاب های چاپ شده ام چیزی برایم نمانده
اگر هر مطلب
هر شعر
هر داستان
هر مقاله
هر مصاحبه
هر عکس
و هر چیز دیگری از من دارید یا دوستانتان دارند
خواهش می کنم لطف کرده و به من برسانید
پیشاپیش ممنونم
در این روزهای بد فقط شما دوستان را دارم
و کنار پنجره ای زیر آب منتظرم...